Κατηγορία: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

Η μέρα μνήμης της κρατικής δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου  σημαδεύτηκε για μια ακόμη φορά από την προσπάθεια του κράτους να επιβάλλει καθεστώς μηδενικής ανοχής εναντίον όλων όσοι/ες δεν ευθυγραμμίστηκαν με τις κρατικές επιταγές για τάξη, ασφάλεια και κοινωνική ειρήνη. Παρά την προαναγγελία της επικείμενης καταστολής, πολλοί ήταν οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες σε πολλά σημεία της επικράτειας που βρέθηκαν στο δρόμο του αγώνα που χάραξε η εξέγερση του Δεκέμβρη του 08, ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό που συνεχίζουν να δολοφονούν καθημερινά άμεσα ή έμμεσα.

Η τακτική και στρατηγική επιλογή των κρατιστών και σε αυτή την περίπτωση –όπως και στην 17^η Νοέμβρη- είναι δεδομένη. Απαγόρευση συναθροίσεων, ανθρωποκυνηγητό, ξυλοδαρμοί, προσαγωγές στο σωρό, πρόστιμα και συλλήψεις. Όλα αυτά έγιναν με πρόσχημα την πρόληψη μετάδοσης του ιού την ίδια ώρα που η αστυνομοκρατία συνέβαλλε στην περαιτέρω μετάδοσή του. Ανάμεσα σε αυτούς/ές που αψήφησαν την κρατική τρομοκρατία πληρώνοντας ως αντάλλαγμα το τίμημα της καταστολής ήταν και ο, γαλλικής υπηκοότητας, αναρχικός σύντροφος Errol, ο οποίος τα τελευταία 8 χρόνια ζει στην Ελλάδα.  Ο σύντροφος όμως, αντί να αφεθεί ελεύθερος όπως και οι υπόλοιποι συλληφθέντες,  απειλείται με απέλαση στη χώρα καταγωγής του αφού σύμφωνα με το κράτος είναι επικίνδυνος για την δημόσια τάξη. Η συγκεκριμένη δίωξη είναι ξεκάθαρα και χωρίς προσχήματα πολιτική και εκδικητική, καταδεικνύοντας την πάγια στάση των κρατιστών απέναντι στους πολιτικούς τους εχθρούς.

Ο σύντροφος Errol συμμετέχει ανελλιπώς εδώ και αρκετά χρόνια στους κοινωνικούς αγώνες, υπερασπιζόμενος με συνέπεια την αναρχική πολιτική του ταυτότητα. Η έμπρακτη έκφραση της αλληλεγγύης του προς τους αγωνιζόμενους κατοίκους της Β/Α Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, η πολιτική υπεράσπιση της επιλογής της κατάληψης και η συμμετοχή του στην ομάδα των αγωνιστ(ρι)ών που στη φετινή επέτειο της 17^ης Νοέμβρη προσπάθησαν να κρατήσουν ανοιχτό το Πολυτεχνείο είναι κάποιες από τις στιγμές που καταδεικνύουν ότι ο Errol αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του κόσμου του αγώνα· του κόσμου που μάχεται για ισότητα, αλληλεγγύη και ελευθερία.

Η αγωνιστική του αυτή στάση τον έχει τοποθετήσει, ουκ ολίγες φορές, στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής χωρίς όμως οι διώξεις και οι δίκες να καταφέρουν να κάμψουν το αγωνιστικό του φρόνημα και να τον αδρανοποιήσουν πολιτικά. Αυτήν ακριβώς την αμετανόητη στάση είναι που θέλει να εκδικηθεί –εφόσον δεν μπορεί να τσακίσει- το κράτος και οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί απειλώντας τον με απέλαση.

Η συγκεκριμένη δίωξη αποτελεί μια ακόμα πτυχή της απόπειρας γενικευμένης τρομοκράτησης της κοινωνίας που το κράτος εφαρμόζει προληπτικά προκειμένου να ξορκίσει την απειλή των κοινωνικών εκρήξεων που πιθανότατα θα προκύψουν ως αποτέλεσμα της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας από το κράτος και τα αφεντικά. Πρόκειται για μια πολιτική δίωξη φρονηματικού χαρακτήρα που στοχεύει στον παραδειγματικό- εκφοβισμό όλων όσοι/ες επιμένουν να αγωνίζονται ενάντια στην σύγχρονη σκλαβιά.

Για όλους αυτούς τους λόγους πρέπει και θα αγωνιστούμε για να αποτρέψουμε την απέλαση του συντρόφου και για να τον επαναφέρουμε εκεί οπού ανήκει, στους δρόμους του αγώνα δίπλα στους συντρόφους και τις συντρόφισσές του.

 

ΚΑΜΙΑ ΑΠΕΛΑΣΗ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

 

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ  ERROL

Για τρίτη φορά μέσα σε διάστημα λίγων μηνών το κράτος επιχειρεί να ανακόψει την προσπάθεια ανοικοδόμησης της κατάληψης Libertatia μετά τον καταστροφικό εμπρησμό της από φασίστες τον Ιανουάριο του 2018. Η προσδοκία πάσης φύσεως θιασωτών της καθεστηκυίας τάξης να απαλλαγούν οριστικά από μια ακόμα δομή αντίστασης και αγώνα ενάντια στη σύγχρονη βαρβαρότητα έπεσε παταγωδώς στο κενό χάρη στην συνειδητή πολιτική απόφαση των συντρόφων και συντροφισσών της κατάληψης για ανοικοδόμηση του κτιρίου.

Ό, τι δεν κατάφεραν οι φωτιές των φασιστοειδών δυόμιση χρόνια πριν, προσπαθούν να το πετύχουν τώρα οι κρατιστές με την επίκληση του νόμου και των θεσμικών οργάνων.

Την Κυριακή 23/8, μπάτσοι εισέβαλαν στο χώρο της κατάληψης και αφού συνέλαβαν δώδεκα συντρόφους/ισσες που εκείνη την ώρα εκτελούσαν εργασίες, πήραν τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό που είναι απαραίτητος για την ανοικοδόμηση και ο οποίος συγκεντρώθηκε χάρη στην ανιδιοτελή προσφορά πλήθους αλληλέγγυων, επιχειρώντας καταφανώς να θέσουν τέρμα στη συνέχιση του εγχειρήματος. Η τελευταία αυτή κίνηση έρχεται να προστεθεί στις δύο προηγούμενες όπου είχαν πραγματοποιηθεί προσαγωγές, συλλήψεις, διακοπή του ρεύματος και κλοπή υλικών και εργαλείων από τους προστάτες του νόμου.

Στο προσκήνιο όλων αυτών των κατασταλτικών κινήσεων βρίσκεται η εφορεία νεωτέρων μνημείων και το όψιμο ενδιαφέρον της για το νεοκλασικό της λεωφόρου Στρατού μετά από χρόνια εγκατάλειψης πριν αυτό καταληφθεί και αποκτήσει ξανά ζωή. Άλλωστε οι κατηγορίες που αποδόθηκαν στους συντρόφους στην τελευταία κατασταλτική κίνηση, περί φθοράς σε μνημείο και παράνομης δόμησης δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας για την πραγματική στόχευση αυτών των κινήσεων. Ή μήπως όχι; Για εμάς είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο ότι η εξουσία δεν πρόκειται να παραδεχτεί ποτέ δημόσια τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους καταδιώκει και καταστέλλει τους πολιτικούς της αντιπάλους αλλά, αντιθέτως, θα βρίσκει πάντα ευνοϊκές προφάσεις με σκοπό την ελαχιστοποίηση του πιθανού πολιτικού κόστους.

Έτσι και στην προκειμένη περίπτωση η αιτία της επαναλαμβανόμενης επιχείρησης καταστολής και παρεμπόδισης των συντρόφων/ισσών της Libertatia να αναστηλώσουν το κτίριο δεν αφορά κάποιους πολεοδομικούς κανονισμούς αλλά το πείσμα του αγώνα και το παράδειγμα της αυτοοργάνωσης που, σύμφωνα με τους εξουσιαστές, οφείλουν να παταχθούν.

Για την κανονικότητα της εξουσίας είναι απαράδεκτο οι άνθρωποι να αυτοοργανώνονται και να ζουν χωρίς την άδεια ή την καθοδήγησή της. Για την κανονικότητα του κράτους είναι απαράδεκτο, οι άνθρωποι να ρυθμίζουν τη ζωή τους με βάση την ελεύθερη συνείδησή τους και όχι με βάση ένα νόμο που τους έχει επιβληθεί αυθαίρετα και με τη βία. Για την κανονικότητα του καπιταλισμού είναι απαράδεκτο, οι άνθρωποι να βρίσκουν συλλογικές λύσεις στα προβλήματά τους με βάση την αλληλοβοήθεια αντί να βλέπουν στους συνανθρώπους τους μια πηγή κέρδους.  Όλα τα παραπάνω αποτελούν συμπεριφορές που αμφισβητούν ευθέως τις σάπιες αξίες της υπάρχουσας κρατικής και καπιταλιστικής κοινωνίας.

Οι καταλήψεις είναι οι χώροι του κοινωνικού και ταξικού αγώνα των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων που προτείνουν έμπρακτα μια διαφορετική πρόταση κοινωνικής οργάνωσης, εκ διαμέτρου αντίθετη προς το υπάρχον, βασισμένη στις αρχές της ισότητας, της αλληλεγγύης και της ελευθερίας. Γι’ αυτό είναι απειλητικές για την ύπαρξη του κράτους, γι’ αυτό δέχονται την καταστολή.

Οι καταλήψεις είναι θέσεις μάχης στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, για την απελευθέρωση όλων μας. Τώρα που το κράτος τις καταστέλλει με την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα μπορέσει να απαλλαγεί από τον ίδιο τον αντικρατικό/αντικαπιταλιστικό αγώνα, να σταθούμε όλοι αλληλέγγυοι δίπλα τους ακυρώνοντας στην πράξη όλες τις κατασταλτικές βλέψεις των εξουσιαστών.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ/ΙΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΕΙΣΕΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ LIBERTATIA

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 17/8 οι ένστολες ορδές των εντολοδόχων της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας εισέβαλαν και σφράγισαν την κατάληψη Terra Incognita στη Θεσσαλονίκη. Μια κίνηση που ήρθε να προστεθεί σε ένα συνεχές κατασταλτικών ενεργειών του κράτους, ασχέτως των εκάστοτε διαχειριστών του, εναντίον δομών του αντικρατικού / αντικαπιταλιστικού αγώνα. Μια ακόμα επίθεση που έχει ως σκοπό τον αφοπλισμό, την αποδυνάμωση και τελικά την εξουδετέρωση του εσωτερικού εχθρού και την πολυπόθητη για τους εξουσιαστές διαμόρφωση μιας κοινωνίας νεκροταφείο, χωρίς αντιδράσεις στα κυριαρχικά τους σχέδια.

Τα έμμισθα φερέφωνα της εξουσίας από την πρώτη στιγμή άρχισαν, όπως ήταν αναμενόμενο, να αναπαράγουν την προπαγανδιστική αφήγηση του κράτους συμβάλλοντας στη μόνιμη επιχείρηση εγκληματοποίησης και αποπολιτικοποίησης των κατειλημμένων χώρων κοινωνικού και ταξικού αγώνα και των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται μέσα σε αυτούς. Οι τηλεθεατές για άλλη μια φορά είδαν μέσα από τον παραμορφωτικό φακό των ΜΜΕ αυτό που ήθελε το κράτος να δουν· εφαρμογή του νόμου με πάνοπλους πραιτοριανούς, τάξη και ασφάλεια. Το μόνο που δεν είδαν είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο εκκενώθηκε η κατάληψη.

Η κατάληψη Terra Incognita αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο για το αναρχικό κίνημα της Θεσσαλονίκης. Για 16 και πλέον χρόνια αποτελεί σημείο αναφοράς δεκάδων αναρχικών συντρόφων και συντροφισσών στον αγώνα τους για την κοινωνική απελευθέρωση. Η πολιτική και υλική υποστήριξη των φυλακισμένων αγωνιστών και εν γένει των κρατουμένων, η συμβολή στον αντιφασιστικό αγώνα, η συμμετοχή στους αγώνες ενάντια στην λεηλασία της φύσης, η προώθηση της διεθνιστικής αλληλεγγύης, η έμπρακτη κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη προς τους/τις μετανάστες/ριες αλλά και κάθε καταπιεσμένη και εκμεταλλευόμενο όπως αυτή που επιδεικνύει εν μέσω πανδημίας, οι παρεμβάσεις ενάντια σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους είναι μερικές μόνο από τις ψηφίδες που συνθέτουν το μωσαϊκό της αδιάλειπτης και συνεπούς αγωνιστικής πορείας και της πολύμορφης δράσης της Terra.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν την αληθινή αιτία της κατασταλτικής αυτής κίνησης. Όλα τα παραπάνω είναι αυτά που κάθε εξουσία φοβάται, θέλει να αποτρέψει και να εξαφανίσει. Και αυτή την αιτία που αποτελεί ταυτόχρονα και αιτία κάθε εκκένωσης πολιτικής κατάληψης που έγινε ή θα γίνει, δεν θα μεταδοθεί ποτέ από τα δελτία των ειδήσεων.

Ό, τι και να κάνουν οι κρατικοί δολοφόνοι, όσες δομές του αναρχικού αγώνα κι αν εκκενώσουν, όσα χτυπήματα κι αν μας καταφέρουν, όσα εμπόδια κι αν ορθώσουν ευελπιστώντας να ανακόψουν την πορεία μας προς την κοινωνική απελευθέρωση, ματαιοπονούν. Η καταστολή θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που προσδοκούν οι εξουσιαστές εμπνευστές της. Όσο θα υπάρχει καταπίεση, ανισότητα και ανελευθερία δεν πρόκειται να απαλλαγούν από τον απελευθερωτικό αγώνα και τους αναρχικούς. Μετά από κάθε πλήγμα θα συνεχίζουμε με ανανεωμένο πάθος και δύναμη να πορευόμαστε αναζητώντας την άγνωστη Γη της αλληλεγγύης, της ισότητας και της ελευθερίας για όλους. Την άγνωστη Γη της αναρχίας. 

 

…Γιατί θέλουμε ακόμα τον ήχο της καταιγίδας!

Πριν από λίγες μέρες έλαβε χώρα μια ακόμα επιθετική κίνηση των από τα πάνω ενάντια στον κόσμο του αγώνα. Αυτή τη φορά στο στόχαστρο της καταστολής μπήκε η ηλεκτρονική υποδομή του espiv· ενός αντιεμπορευματικού και αυτοοργανωμένου εγχειρήματος το οποίο παρέχει ελεύθερα τη δυνατότητα επικοινωνίας και δημοσιοποίησης (mail, blogs, forum κ.τ.λ.) του λόγου και των δράσεων αγωνιζόμενων ατόμων, ομάδων και εγχειρημάτων ενάντια στην κυρίαρχη λογική των social media, της ψηφιακής ρουφιανιάς και του διαδικτυακού φακελώματος.

Την Πέμπτη 21/5 και μετά από προφορική εντολή της πρυτάνεως του Παντείου προς την διεύθυνση μηχανοργάνωσης του πανεπιστημίου, ο server του espiv.net (ο οποίος βρίσκεται στην Πάντειο από την αρχή λειτουργίας του εγχειρήματος το 2008 έως σήμερα) τέθηκε εκτός λειτουργίας με αποτέλεσμα την αυτόματη «εξαφάνιση» του ηλεκτρονικού δημόσιου λόγου εκατοντάδων πολιτικών συλλογικοτήτων, συνελεύσεων γειτονιάς και πρωτοβάθμιων εργατικών σωματείων. Αφορμή -σύμφωνα με την πρυτανεία- αποτέλεσε μια καταγγελία για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, η οποία αφορούσε σε δύο τίτλους βιβλίων τα οποία ήταν ανεβασμένα σε μορφή pdf σε ένα από τα 850 blogs που φιλοξενεί ο server. Η συγκεκριμένη αιτιολογία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια πρόφαση σε μια προσπάθεια απόκρυψης της πραγματικής αιτίας αυτής της κατασταλτικής κίνησης. Και αυτή δεν είναι άλλη από τον ενοχλητικό για την εξουσία λόγο των αγωνιζόμενων καθώς και η ίδια η ύπαρξη αυτοοργανωμένων και αδιαμεσολάβητων δομών που λειτουργούν έξω και ενάντια στα επιβεβλημένα εξουσιαστικά πλαίσια.

Η συγκεκριμένη απόπειρα φίμωσης αποτελεί πτυχή του ευρύτερου και γενικευμένου κύματος καταστολής εναντίον όλων όσοι/ες αγωνίζονται που εκκινεί από τις εκκενώσεις πολιτικών καταλήψεων, το χτύπημα του δικαιώματος στην διαδήλωση και την απεργία, περνά μέσα από την καταστολή των φυλακισμένων αγωνιστών και των μεταναστ(ρι)ών, την ποινικοποίηση όσων αγωνίζονται ενάντια στην καταστροφή της φύσης ενώ τώρα επιχειρεί να επεκταθεί και στο πεδίο του διαδικτύου. Πρόκειται για μια ακόμη κίνηση στην απόπειρα επιβολής της νέας κανονικότητας όπου οτιδήποτε δεν εξυπηρετεί ή διαμεσολαβείται από την εξουσία και το κέρδος θα ποινικοποιείται και θα καταστέλλεται.

Η φίμωση του espiv αποτελεί μια κραυγαλέα επίθεση ενάντια στην ελευθερία του λόγου και γι΄αυτό αφορά πολύ περισσότερους από αυτούς που «φιλοξενούνται» πολιτικά στην δομή του· μας αφορά όλες και όλους.

ΚΑΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΙΜΩΣΗ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ !

---

ΜΙΚΡΟΦΟΝΙΚΗ / ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ESPIV

ΤΕΤΑΡΤΗ 10/6 19:00 ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΓΟΥΝΑΡΗ

 

Επειδή η 1^η Μάη δεν είναι γιορτή αλλά ορόσημο στον αγώνα για την χειραφέτηση των εργατών και μέρα μνήμης των αναρχικών μαρτύρων του Σικάγο που δολοφονήθηκαν από το κράτος επειδή αγωνίστηκαν για την κοινωνική απελευθέρωση.

Επειδή οι κατακτήσεις του παρελθόντος που κερδήθηκαν με αιματηρούς αγώνες σήμερα απειλούνται ευθέως από την συντονισμένη επίθεση της συμμαχίας κράτους και κεφαλαίου.

Επειδή μάταιος δεν είναι ο αγώνας αλλά το να αναμένουμε από τους δυνάστες να ελαφρύνουν τα δεσμά μας.

Επειδή όσο παραμένουμε φοβισμένοι, ανοργάνωτοι και άπραγοι μπροστά στον ευτελισμό της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας, η επίθεση κράτους και αφεντικών θα εντείνεται ακόμα περισσότερο επιδεινώνοντας όλο και πιο πολύ τους όρους σκλαβιάς μας.

Επειδή η κοινωνική μας συνείδηση και υπευθυνότητα απέναντι στους συνανθρώπους μας δεν σημαίνει παύση του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση και ανακωχή με τους ταξικούς μας εχθρούς.

Επειδή η οικονομική εκμετάλλευση της τάξης μας όχι μόνο δεν έχει ανασταλεί εν μέσω πανδημίας αλλά έχει ενισχυθεί.

Επειδή δεν ανεχόμαστε το κράτος να περιστέλλει τις κοινωνικά κεκτημένες ελευθερίες με οποιοδήποτε πρόσχημα και εν προκειμένω με το πρόσχημα της διασφάλισης της δημόσιας υγείας.

Επειδή δεν θέλουμε εμείς, οι καταπιεσμένοι/ες και εκμεταλλευόμενοι/ες να πληρώσουμε και την επερχόμενη οικονομική κρίση του συστήματός τους.

Επειδή δεν πρόκειται να ανεχθούμε την δυστοπία κράτους, καπιταλισμού και εξουσίας ως όρο ζωής.

Επειδή οι ανάγκες, οι διεκδικήσεις και οι αγώνες μας δεν μπαίνουν σε καραντίνα.

Επειδή ο ορατός και πιο θανατηφόρος ιός είναι το κράτος και ο καπιταλισμός.

Επειδή όσο υπάρχει καταπίεση και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, η θυσία των μαρτύρων του Σικάγο και όλων όσοι/ες έδωσαν την ζωή τους για την κοινωνική και ατομική απελευθέρωση θα ψάχνει δικαίωση…

 

 

Την 1^η Μάη

παρα-μένουμε όλοι και όλες

στους δρόμους!

 

Από τις 20 Μαρτίου οι κρατούμενοι/νες των γυναικείων και ανδρικών φυλακών του Κορυδαλλού, της Λάρισας και των Χανίων έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις ως απάντηση στην αδιαφορία του κράτους σχετικά με τα μέτρα πρόληψης της εξάπλωσης του κορονοϊού εντός των φυλακών. 

Με όπλο τους την άρνηση να μπουν στα κελιά και με κατάθεση υπομνημάτων οι έγκλειστοι/ες προειδοποιούν για τα θανατηφόρα αποτελέσματα που θα έχει μια πιθανή μετάδοση του ιού στο εσωτερικό των φυλακών, με δεδομένο το πάγιο πρόβλημα του υπερπληθυσμού και την ανυπαρξία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που υπάρχει στις φυλακές.  

Με την έναρξη της υγειονομικής κρίσης, τα μοναδικά μέτρα που πήρε το κράτος αφορούσαν στην απαγόρευση των επισκεπτηρίων, της αποστολής τροφίμων, ρούχων, βιβλίων κτλ. και στην απαγόρευση συνάντησης με δικηγόρους. Ενώ παράλληλα, πρόκειται να επιβληθεί 24ωρος εγκλεισμός επ’ αόριστον στα κελιά ως μέτρο προστασίας από τον ιό και αναμένεται να χρησιμοποιηθεί ως πτέρυγα για όσους μολυνθούν ένα εγκαταλειμμένο, προορισμένο για κατεδάφιση και καταφανώς ακατάλληλο κτήριο εντός των φυλακών Κορυδαλλού, ειδικά για ανθρώπους με αναπνευστική νόσο όπως η λοίμωξη από κορονοϊό.

Οι κρατούμενοι/ες αγωνίζονται για την ικανοποίηση μιας σειράς αιτημάτων τα οποία αποσκοπούν στην άμβλυνση του κινδύνου μετάδοσης του ιού –κάτι που θα είχε τραγικά αποτελέσματα για τη ζωή χιλιάδων κρατουμένων- και τα οποία αφορούν στην αποσυμφόρηση των φυλακών με την αποφυλάκιση των ευπαθών ομάδων και όσων βαρύνονται με μικρές ποινές, στην διενέργεια διαγνωστικών ελέγχων, την απολύμανση και την πρόσβαση σε μέσα ατομικής προστασίας όπως και στην ενημέρωση από ειδικευμένους ιατρούς για τα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν και τους/τις αφορούν.

Απέναντι σε αυτά τα αυτονόητα αιτήματα, το κράτος απάντησε με αυτό που επιτάσσει η ουσία του, την καταστολή. Το ίδιο κιόλας βράδυ της έναρξης των κινητοποιήσεων στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, ειδικές δυνάμεις εισέβαλαν στο κελί της αναρχικής Πόλας Ρούπα και την μετήγαγαν βίαια στις φυλακές Ελαιώνα Θηβών. Μαζί με την συντρόφισσα μετήγαγαν και μια ακόμη κρατούμενη για οικονομικούς λόγους 65 ετών με 67% αναπηρία και η οποία ανέμενε την αποφυλάκισή της. Λίγες μέρες μετά, το κράτος εφάρμοσε την ίδια τακτική και εναντίον του αναρχικού Νίκου Μαζιώτη τον οποίον μετήγαγαν βίαια στις φυλακές Δομοκού. Οι δύο σύντροφοι, μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, οι οποίοι αυτή την στιγμή κρατούνται σε απομόνωση απήχθησαν εξ’ αιτίας του ότι πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων. Το κράτος με την συγκεκριμένη κίνηση εκδικείται τους δύο συντρόφους για την αγωνιστική τους στάση και επιδιώκει την διάσπαση και των παραδειγματισμό των αγωνιζόμενων κρατουμένων στοχεύοντας στην κατάπνιξη κάθε φωνής αντιστεκόμενης στις επιταγές και στην δολοφονική αδιαφορία του για τις ανθρώπινες ζωές.

Ένα ακόμα στοιχείο που αποδεικνύει τον τρόμο που νιώθουν οι κρατιστές μπροστά στον παραμικρό αγώνα που τους αμφισβητεί είναι ότι τα παραπάνω έγιναν εν μέσω της απόφασης του υπουργείου για αναστολή όλων των μεταγωγών λόγω κορονοϊού.

Η οικονομική εκμετάλλευση και η πολιτική καταπίεση, το κράτος, το κεφάλαιο είναι οι πραγματικοί εγκληματίες. Όχι μόνο γιατί εγκληματούν συνεχώς μέσω των κατ’ ευφημισμόν «σωφρονιστικών καταστημάτων» που είναι στην ουσία κολαστήρια σωμάτων και ψυχών, αλλά και γιατί από την παρασιτική τους ύπαρξη απορρέει κάθε κοινωνική παθογένεια.

Οι φυλακές ωστόσο, ενόψει του ξεσπάσματος της πανδημίας και της κρατικής διαχείρισής του  δεν περιορίζονται στο να χρησιμοποιούνται μόνο ως φόβητρο και μέσο απόκρυψης των εγκληματικών ευθυνών των πολιτικά και οικονομικά κυρίαρχων, αλλά μετατρέπονται σε σύγχρονα κρεματόρια, καταδικάζοντας ανθρώπους στην αρρώστια και στον θάνατο.

Ως αναρχικοί/ές, στεκόμασταν και στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε εκμεταλλευόμενο και καταπιεσμένο αλλά και σε κάθε αγώνα και αίτημα για αξιοπρέπεια και αυτοπροστασία. Δεν θα συνηθίσουμε τον θάνατο. Δεν πρόκειται να δεχτούμε το κράτος και τον καπιταλισμό ως όρους ζωής.

 

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ Π. ΡΟΥΠΑ & Ν. ΜΑΖΙΩΤΗ

 

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΑΤΙΚΗ, ΑΤΑΞΙΚΗ & ΑΝΕΞΟΥΣΙΑ ΖΩΗ….

Στις 6/11 ο Γεώργιος Ψαρράς, εργάτης της ΛΑΡΚΟ, έχασε τη ζωή του μετά από έκρηξη στο μεταλλευτικό εργοστάσιο της εταιρίας στη Λάρυμνα Φθιώτιδας.

Ο θάνατος αυτός δεν είναι ούτε τυχαίος, ούτε μεμονωμένος. Είναι ο 6ος στη σειρά από το 2009 με τους δύο τελευταίους σε μόλις ένα δίμηνο. Οι θάνατοι αυτοί αποτελούν αναπόφευκτη πτυχή της μισθωτής σκλαβιάς, της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός, τα “εργατικά ατυχήματα”, η εντατικοποίηση της εργασίας και η εξουθένωση σώματος και πνεύματος θα αποτελούν την ωμή καθημερινότητα για το σύνολο των από τα κάτω.
Μέχρι την μέρα που όλοι/ες θα συναποφασίζουμε τους όρους της παραγωγής και κατανάλωσης, να ξαναπιάσουμε το νήμα των αδιαμεσολάβητων και αντιθεσμικών κοινωνικών/ταξικών αγώνων ως τη μόνη πραγματική αυτοάμυνα των εκμεταλλευόμενων ενάντια στην επέλαση κράτους και αφεντικών.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ

---

ΚΑΜΙΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ / ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή την ανακίνηση του Μακεδονικού και τα εθνικιστικά συλλαλητήρια που οργανώθηκαν επ΄ αυτού, διάφορες φασιστικές και νεοναζιστικές γκρούπες εξαργυρώνοντας την ηθική νομιμοποίηση που έλαβαν από τον εθνικο-πατριωτικό εσμό που συμμετείχε σε αυτά, βρήκαν την ευκαιρία να επανεμφανηστούν στο δημόσιο πεδίο με σκοπό να διαχύσουν τις ξενοφοβικές και μισαλόδοξες ρητορικές και πρακτικές τους.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια στοχοποιήθηκαν και δέχθηκαν επιθέσεις άτομα που διαφοροποιούνται από τα εθνικά τους πρότυπα (lgbtq, μετανάστες κ.α.) αλλά και χώροι αυτό-οργάνωσης, αλληλεγγύης και αγώνα. Ένας τέτοιος χώρος είναι και η Κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη η οποία στις 5/9 δέχτηκε εμπρηστική επίθεση από φασίστες.

Η συγκεκριμένη επίθεση που έρχεται να προστεθεί σε μια μακροχρόνια σειρά προσπαθειών καταστολής από κράτος και παρακράτος των εστιών αγώνα αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι οι συγκεκριμένοι χώροι αποτελούν ανάχωμα στην επέλαση του φασισμού, της μισαλλοδοξίας, του κράτους και του καπιταλισμού. Για μια ακόμη φορά –όπως και στο παρελθόν σε περιπτώσεις παρόμοιων επιθέσεων- θα αποδειχθεί περίτρανα το μάταιο των βλέψεων κράτους και φασιστών.

Ο αγώνας για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση, για μια κοινωνία χωρίς εξουσία, καταπίεση και εκμετάλλευση δεν τρομοκρατείται, δεν καταστέλλεται, δεν υποχωρεί. Θα συνεχίσει με μεγαλύτερο πείσμα και αποφασιστικότητα μέχρι την ολοκληρωτική εξάλειψη και του τελευταίου προσκόμματος στο δρόμο για την ελευθερία.

Η ΦΩΤΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΙΕΙ…

ΚΑΙΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ !

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΛΙΟΥ ΝΕΚΡΟΤΟΜΕΙΟΥ

---

Την Κυριακή 21/1, με αφορμή το εθνικιστικό συλλαλητήριο για το όνομα της Μακεδονίας, ολόκληρος ο φασιστικός οχετός αυτής της πόλης και όχι μόνο, ένοιωσε ότι βρήκε την ευκαιρία να βγει από τα λαγούμια του και να ξεράσει όλο το ρατσιστικό, εθνικιστικό και φασιστικό δηλητήριο που κρύβει μέσα του. Θρασύδειλα φασιστοειδή αποβράσματα που επιτίθενται είτε σε εξαθλιωμένους πρόσφυγες και μετανάστες είτε σε αγωνιστές και χώρους αγώνα μόνο με την προστασία των ομοϊδεατών τους, μπάτσων, τόλμησαν –εκμεταλλευόμενα το κλίμα εθνικιστικής έξαρσης που υπήρχε τη συγκεκριμένη μέρα- να κάνουν πράξη διακαείς τους πόθους που διαφορετικά, η πραγματοποίησή τους θα παρέμενε αδιανόητη.

Κατευθυνόμενη προς το συλλαλητήριο μια ομάδα φασιστών επιτέθηκε στον Ελεύθερο Κοινωνικό  Χώρο “Σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας” όπου απωθήθηκε από τις συντρόφισσες και τους συντρόφους της περιφρούρησης. Στην συνέχεια, επιχείρησαν να κάνουν το ίδιο στην κατάληψη Libertatia, -εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχαν άτομα μέσα- στην οποία έβαλαν φωτιά.

Είναι προφανές ότι οι φασίστες και σε αυτή την περίπτωση όπως και σε κάθε άλλη παρόμοια, έδρασαν υπό την ανοχή και έμμεση στήριξη των μπάτσων. Θα ήταν αυταπάτη να θεωρεί κάποιος, ότι πολιτικοί χώροι σαν τη «Libertatia» ή το «Σχολείο» που μάχονται συνειδητά το υπάρχον καθεστώς καταπίεσης και εκμετάλλευσης, θα έχαιραν προστασίας από την αστυνομία, ένα σώμα που υπάρχει ακριβώς για την υπεράσπιση και διαιώνιση αυτού του καθεστώτος. Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Τους χώρους αντίστασης και αγώνα μπορεί να τους υπερασπιστεί και θα τους υπερασπιστεί μόνο ο κόσμος του αγώνα.

Οι καταλήψεις, τα στέκια, οι κοινωνικοί χώροι, ενοχλούν, και αυτό είναι γνωστό. Ενοχλούν το κεφάλαιο, γιατί αντί της εμπορευματοποίησης των πάντων, της εκμετάλλευσης και του ανελέητου ανταγωνισμού, προωθούν τον αντικαπιταλιστικό αγώνα. Ενοχλούν το κράτος, γιατί ενάντια στην απάθεια, την αδράνεια και το φόβο της κοινωνίας που αυτό έχει ανάγκη, αυτά προτάσσουν την ανυπακοή και την αδιαμεσολάβητη δράση. Ενοχλούν το φασισμό, γιατί ενάντια στην εντεινόμενη φασιστικοποίηση της κοινωνίας που εντείνει την καταπίεση και την εκμετάλλευση, αποτελούν αναχώματα κοινωνικής/ταξικής αλληλεγγύης και αντιφασιστικού αγώνα.

Είναι προφανές ότι καμιά οπισθοχώρηση στον αγώνα ενάντια στη σύγχρονη κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν πρόκειται να υπάρξει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο αγώνας για μια νέα κοινωνία αλληλεγγύης ισότητας και ελευθερίας θα συνεχιστεί με ακόμα μεγαλύτερο πάθος και δυναμική.

 

Η ΦΩΤΙΑ ΚΑΙΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ LIBERTATIA

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ

 

Στηρίζουμε το κάλεσμα της κατάληψης Libertatia
Δευτέρα 22/1 στις 18.00 έξω από την κατάληψη.

 

Αναρχική συλλογικότητα Άνω Θρώσκω

---

 

Την Κυριακή 19 Μαρτίου, αντιφασίστες/αντιφασίστριες – αναρχικοί/αναρχικές πραγματοποίησαν αρχικά συγκέντρωση στο άγαλμα Βενιζέλου και στη συνέχεια πορεία προς το Λευκό Πύργο, επιδεικνύοντας άμεσα αντανακλαστικά σε κάλεσμα για συγκέντρωση μιας θλιβερής κουστωδίας φασιστών.
Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, μετά από συμπλοκές με τα σκυλιά της εξουσίας, που όπως ήταν αναμενόμενο προστάτευαν τους φασίστες, συλλαμβάνονται 3 σύντροφοι οι οποίοι και πρόκειται να περάσουν από εισαγγελέα τη Δευτέρα 20/3 για να οριστεί δικάσιμος.
Σε μια εποχή που κράτος και κεφάλαιο εξαπολύουν άγρια επίθεση στα εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας, τα φασιστικά πολιτικά τους δεκανίκια επιχειρούν να ξεμυτίσουν για να αποπροσανατολίσουν τους εκμεταλλευόμενους από όσους πραγματικά ευθύνονται για τις συνθήκες εκμετάλλευσης, ανισότητας και αδικίας. Προφανώς και δεν είμαστε διατεθειμένοι να εκχωρήσουμε ούτε σπιθαμή γης σε αυτά τα κατακάθια.

Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΕΞΟΥΣΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 3 ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

---