Κάτω τα χέρια από τον Errol
Η μέρα μνήμης της κρατικής δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου σημαδεύτηκε για μια ακόμη φορά από την προσπάθεια του κράτους να επιβάλλει καθεστώς μηδενικής ανοχής εναντίον όλων όσοι/ες δεν ευθυγραμμίστηκαν με τις κρατικές επιταγές για τάξη, ασφάλεια και κοινωνική ειρήνη. Παρά την προαναγγελία της επικείμενης καταστολής, πολλοί ήταν οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες σε πολλά σημεία της επικράτειας που βρέθηκαν στο δρόμο του αγώνα που χάραξε η εξέγερση του Δεκέμβρη του 08, ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό που συνεχίζουν να δολοφονούν καθημερινά άμεσα ή έμμεσα.
Η τακτική και στρατηγική επιλογή των κρατιστών και σε αυτή την περίπτωση –όπως και στην 17η Νοέμβρη- είναι δεδομένη. Απαγόρευση συναθροίσεων, ανθρωποκυνηγητό, ξυλοδαρμοί, προσαγωγές στο σωρό, πρόστιμα και συλλήψεις. Όλα αυτά έγιναν με πρόσχημα την πρόληψη μετάδοσης του ιού την ίδια ώρα που η αστυνομοκρατία συνέβαλλε στην περαιτέρω μετάδοσή του. Ανάμεσα σε αυτούς/ές που αψήφησαν την κρατική τρομοκρατία πληρώνοντας ως αντάλλαγμα το τίμημα της καταστολής ήταν και ο, γαλλικής υπηκοότητας, αναρχικός σύντροφος Errol, ο οποίος τα τελευταία 8 χρόνια ζει στην Ελλάδα. Ο σύντροφος όμως, αντί να αφεθεί ελεύθερος όπως και οι υπόλοιποι συλληφθέντες, απειλείται με απέλαση στη χώρα καταγωγής του αφού σύμφωνα με το κράτος είναι επικίνδυνος για την δημόσια τάξη. Η συγκεκριμένη δίωξη είναι ξεκάθαρα και χωρίς προσχήματα πολιτική και εκδικητική, καταδεικνύοντας την πάγια στάση των κρατιστών απέναντι στους πολιτικούς τους εχθρούς.
Ο σύντροφος Errol συμμετέχει ανελλιπώς εδώ και αρκετά χρόνια στους κοινωνικούς αγώνες, υπερασπιζόμενος με συνέπεια την αναρχική πολιτική του ταυτότητα. Η έμπρακτη έκφραση της αλληλεγγύης του προς τους αγωνιζόμενους κατοίκους της Β/Α Χαλκιδικής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, η πολιτική υπεράσπιση της επιλογής της κατάληψης και η συμμετοχή του στην ομάδα των αγωνιστ(ρι)ών που στη φετινή επέτειο της 17ης Νοέμβρη προσπάθησαν να κρατήσουν ανοιχτό το Πολυτεχνείο είναι κάποιες από τις στιγμές που καταδεικνύουν ότι ο Errol αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του κόσμου του αγώνα· του κόσμου που μάχεται για ισότητα, αλληλεγγύη και ελευθερία.
Η αγωνιστική του αυτή στάση τον έχει τοποθετήσει, ουκ ολίγες φορές, στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής χωρίς όμως οι διώξεις και οι δίκες να καταφέρουν να κάμψουν το αγωνιστικό του φρόνημα και να τον αδρανοποιήσουν πολιτικά. Αυτήν ακριβώς την αμετανόητη στάση είναι που θέλει να εκδικηθεί –εφόσον δεν μπορεί να τσακίσει- το κράτος και οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί απειλώντας τον με απέλαση.
Η συγκεκριμένη δίωξη αποτελεί μια ακόμα πτυχή της απόπειρας γενικευμένης τρομοκράτησης της κοινωνίας που το κράτος εφαρμόζει προληπτικά προκειμένου να ξορκίσει την απειλή των κοινωνικών εκρήξεων που πιθανότατα θα προκύψουν ως αποτέλεσμα της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας από το κράτος και τα αφεντικά. Πρόκειται για μια πολιτική δίωξη φρονηματικού χαρακτήρα που στοχεύει στον παραδειγματικό- εκφοβισμό όλων όσοι/ες επιμένουν να αγωνίζονται ενάντια στην σύγχρονη σκλαβιά.
Για όλους αυτούς τους λόγους πρέπει και θα αγωνιστούμε για να αποτρέψουμε την απέλαση του συντρόφου και για να τον επαναφέρουμε εκεί οπού ανήκει, στους δρόμους του αγώνα δίπλα στους συντρόφους και τις συντρόφισσές του.