ΕΡΡΙΚΟ ΜΑΛΑΤΕΣΤΑ
Ιατρική… και Αναρχισμός. Με αυτό τον τίτλο δημοσιεύσαμε μια σημείωση, στην αλληλογραφία του 5ου τεύχους μας, με την οποία απορρίψαμε την πρόταση κάποιων συντρόφων να προπαγανδίσουμε ορισμένες μεθόδους θεραπείας εναλλακτικές προς την επιστήμη και την κοινώς αποδεκτή ιατρική πρακτική.
Το γεγονός αυτό αναστάτωσε τον σύντροφο N. Cuneo από τη Νέα Υόρκη. Αν και παραδέχεται ότι η Σκέψη και Θέληση (Pensiero e Volontà) δεν είναι το κατάλληλο μέρος για ιατρικές συζητήσεις (στην πραγματικότητα, ο ίδιος δεν είναι μεταξύ αυτών που μας παρότρυναν σε αυτή την προπαγάνδα), στο τεύχος της 15ης Απριλίου της Ελεύθερης Συμφωνίας (Libero Accordo) υποστηρίζει την “φυσική θεραπεία”, δηλαδή μια θεραπεία χωρίς φάρμακα, η οποία λέγεται ότι παρουσιάζει μεγάλη πρόοδο και ότι έχει αναγνωριστεί και νομιμοποιηθεί σε πολλές πολιτείες της αμερικανικής Ένωσης.
Προφανώς δεν μπορέσαμε να γίνουμε κατανοητοί.
Δεν είχαμε την πρόθεση να αποκλείσουμε οποιαδήποτε μέθοδο˙ θέλαμε μόνο να δηλώσουμε την αναρμοδιότητά μας, την άγνοιά μας… και επίσης, ως ένα βαθμό, να υπενθυμίσουμε σε κάποιους συντρόφους τη δική τους άγνοια.
Υπάρχει ανάμεσά μας μια τάση να θεωρούμε αληθινό, καλό και ωραίο οτιδήποτε εμφανίζεται κάτω από τον βολικό μανδύα της εξέγερσης ενάντια στις αποδεκτές “αλήθειες”, ειδικά εάν υποστηρίζεται από ανθρώπους που είναι, ή αυτοαποκαλούνται αναρχικοί. Αυτό φανερώνει μια έλλειψη αυτού του πνεύματος έρευνας και κριτικής που θα έπρεπε να είναι ανεπτυγμένο στο μέγιστο βαθμό στους αναρχικούς.
Είναι θεμιτό το να μην θεωρούμε κανένα από τα επιτεύγματα της ανθρώπινης νόησης ως οριστικό και να επιδιώκουμε πάντα νέες ανακαλύψεις, νέες προόδους˙ ωστόσο, πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι το νέο δεν είναι πάντα καλύτερο του παλιού, και ότι το να είναι κάποιος αναρχικός δεν συνεπάγεται ότι είναι προικισμένος με το αλάθητο.
Η ιατρική είναι μια ιδιαίτερα πειραματική επιστήμη και μία επιστήμη, κατά κάποιο τρόπο, νέα και η οποία βρίσκεται ακόμα στην αρχή της. Ως εκ τούτου, είναι καλό να βλέπουμε με συμπάθεια κάθε ειλικρινή και φωτισμένη προσπάθεια διάνοιξης νέων δρόμων. Ωστόσο, δεν φαίνεται υπερβολικό το να απαιτήσουμε, αυτοί που θέλουν να κριτικάρουν και να αντιταχθούν στις παλιές μεθόδους να γνωρίζουν τι είναι αυτές οι μέθοδοι και ποια γνωστά δεδομένα υπάρχουν υπέρ ή εναντίον τους. Με άλλα λόγια, έχουμε απλώς την απαίτηση από αυτούς που θέλουν να μιλήσουν για ένα ζήτημα να μπουν πρώτα στον κόπο να το μελετήσουν. Επομένως, εάν υπάρχουν σύντροφοι που αισθάνονται ότι διαθέτουν επαρκή ικανότητα για να συζητήσουν ιατρικά θέματα, ας το κάνουν, αλλά να μην μας ζητούν να μιλήσουμε για πράγματα που αγνοούμε.
Εν τέλει, γνωρίζουμε καλούς γιατρούς οι οποίοι εκφράζουν αναρχικές ιδέες˙ ωστόσο, δεν μιλούν για την αναρχία όταν ασκούν την επιστήμη ή μιλούν για αυτήν μόνο όταν ένα επιστημονικό ζήτημα καθίσταται κοινωνικό ζήτημα, δηλαδή όταν διαπιστώνουν ότι η παρούσα κοινωνική οργάνωση παρακωλύει την πρόοδο της ιατρικής και την εμποδίζει να εφαρμοστεί προς όφελος όλης της ανθρωπότητας.
Αλληλογραφία από την Pensiero e Volontà (Σκέψη και θέληση), τεύχος 9, 10 Μαΐου, 1924