ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΑ LEROY – MERLIN
Στις 12/7 πραγματοποιείται από δύο συντρόφους απαλλοτρίωση αντικειμένων ευτελούς αξίας σε κατάστημα της πολυεθνικής αλυσίδας Leroy Merlin στην Αθήνα. Όταν αυτοί γίνονται αντιληπτοί από τους σεκιουριτάδες του καταστήματος, οδηγούνται στο δωμάτιο ασφαλείας, για να ακολουθηθεί η συνήθης σε τέτοιες περιπτώσεις διαδικασία. Και ενώ αρχικά όλα δείχνουν ότι πρόκειται για μια ακόμη περίπτωση από τις εκατοντάδες που συμβαίνουν καθημερινά σε μεγάλες εμπορικές αλυσίδες τα πράγματα περιπλέκονται όταν γνωστοποιείται η ταυτότητα των εμπλεκόμενων. Πρόκειται για τον Θ. Α. και τον Χρ. Κορτέση, ο οποίος στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί και φυλακιστεί ως μέλος της Ε.Ο. Επαναστατικός Αγώνας.
Η συγκεκριμένη απόπειρα απαλλοτρίωσης αντικειμένων απαραίτητων για την εργασία του συνδέεται άμεσα με την προηγούμενη αυτή δίωξη και τα παρελκόμενα της, καθώς αποτέλεσμα της ήταν η δέσμευση του τραπεζικού του λογαριασμού συνθήκη που δυσχεραίνει τη δυνατότητα εργασίας του. Αυτό άλλωστε είναι ένα από τα πολλά μέτρα οικονομικής εξόντωσης που επιβάλλονται σε όσους έχουν κατηγορηθεί ως μέλη ένοπλων οργανώσεων.
Στο ίδιο όμως κατάστημα εργάζεται τα τελευταία 6 χρόνια και ο σύντροφος Γ. Α., ο οποίος εξ’ αιτίας της αγωνιστικής συνδικαλιστικής του δράσης (μέλος του Σωματείου εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, συμμετοχή σε απεργίες, αλληλέγγυα στάση προς τους συναδέλφους του) είχε αρχίσει να γίνεται ενοχλητικός για τη διεύθυνση της Leroy Merlin που όπως και κάθε άλλη διεύθυνση καπιταλιστικής επιχείρησης θέλει τους εργαζομένους της φοβισμένους, υποταγμένους και απομονωμένους. Έτσι, τα αφεντικά της Leroy Merlin εκμεταλλευόμενα το γεγονός της συνομιλίας του (που καταγράφηκε από τις κάμερες) με τους συντρόφους που προχώρησαν στην απαλλοτρίωση, βρήκαν την αφορμή να απαλλαγούν από αυτόν, στήνοντας ολόκληρη πλεκτάνη περί δήθεν συνέργειάς του στο περιστατικό και εκβιάζοντας με αυτόν τον τρόπο την παραίτησή του.
Παράλληλα οι δύο σύντροφοι που κρατούνται απομονωμένοι υπό το καθεστώς ψυχολογικής και σωματικής βίας εκβιάζονται από τον επικεφαλής της εταιρίας security Ovit, Δρίβα να κατονομάσουν τον εργαζόμενο Γ. Α. ως συνεργό τους. Όμως οι όποιες προσπάθειές του πέφτουν στο κενό, αφού οι σύντροφοι αρνούνται να συναινέσουν στην προσπάθεια ενοχοποίησης του Γ.Α. Το αποτέλεσμα ήταν να κρατηθούν υπό αυτές τις συνθήκες από τους αυτόκλητους ανθρωποφύλακες της L.M και Ovit για τρεις και πλέον ώρες παρά τη συμφωνία τους για πληρωμή των αντικειμένων που είχαν απαλλοτριώσει. Απέναντι στην καταχρηστική αυτή στάση, οι 2 σύντροφοι απαιτούν ν’ αφεθούν και με την παρουσία αλληλέγγυων συντρόφων, αποχωρούν όλοι μαζί από το μαγαζί.
Μία μέρα μετά, ο σύντροφος Χ. Κορτέσης συλλαμβάνεται από ομάδα ασφαλιτών, οι οποίοι του φορούν κουκούλα και τον ξυλοκοπούν μέχρι να τον οδηγήσουν στην Ασφάλεια Πειραιά. Το ίδιο βράδυ γίνεται αστυνομική εισβολή και έρευνα στο σπίτι του κατά την οποία ελλείψει πραγματικών ενοχοποιητικών στοιχείων αποδείχτηκαν αρκετά δύο κομμένα κουρτινόξυλα, ώστε να κατασκευαστεί η κατηγορία της οπλοκατοχής και να αναβαθμιστεί έτσι το κατηγορητήριο.
Έτσι, την επόμενη μέρα, μια απλή υπόθεση απόπειρας κλοπής μετατρέπεται από την εισαγγελέα Αγγελούδη σε «ληστρικής κλοπής από κοινού» κατηγορία που αντιστοιχεί σε κακούργημα και οδηγεί στην άμεση προφυλάκισή του Χ. Κ.. Ο εργαζόμενος Γ.Α. που καλέστηκε να παραστεί ως μάρτυρας βρίσκεται στη θέση του κατηγορούμενου με την κατηγορία της «άμεσης συνέργειας σε ληστρική κλοπή» και εν συνεχεία, ασκούνται διώξεις και στους άλλους τέσσερις συντρόφους που είχαν έρθει στο κατάστημα για να παραδώσουν τα χρήματα για λογαριασμό των Χ.Κ. και Θ.Α. Η κατασταλτική μεθόδευση κορυφώνεται και με την υπόδειξη και δίωξη (κατόπιν της γνωστής αστυνομικής τακτικής κατασκευής ενόχων, του «ανώνυμου τηλεφωνήματος») ενός ακόμα αναρχικού συντρόφου, του Παύλου Χ, ως εμπλεκόμενου στο συμβάν.
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΑ ΦΙΔΙΑ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΞΥΠΟΛΗΤΟΥΣ
Η κοινωνική πραγματικότητα στα πλαίσια του κράτους και του καπιταλισμού παρέχει καθημερινά απειράριθμες αποδείξεις για την ταξική φύση της Δικαιοσύνης ως έναν από τους βασικότερους πυλώνες για την διαιώνιση της οικονομικής εκμετάλλευσης. Η αστική δικαιοσύνη, οι νόμοι, οι ποινές και οι φυλακές υπάρχουν για να διασφαλίζουν την απρόσκοπτη κλοπή του κοινωνικού πλούτου, ο οποίος ανήκει δικαιωματικά στο σύνολο της κοινωνίας από μια μειοψηφία κρατιστών και καπιταλιστών αλλά και την τιμωρία όσων, είτε συνειδητά είτε από ανάγκη, αποφασίζουν να επανακτήσουν ένα ελάχιστο μέρος από τα κλοπιμαία.
Ο χειρισμός της συγκεκριμένης υπόθεσης από εισαγγελέα και ανακριτή που είχε ως αποτέλεσμα τη φυλάκιση του Χρ. Κορτέση είναι περισσότερο από ενδεικτικός για την μοίρα που επιφυλάσσεται σε όσους αποτελούν την βάση της κοινωνικής πυραμίδας. Το σκεπτικό με βάση το οποίο η εισαγγελέας πρότεινε την φυλάκισή του είναι ότι είναι ύποπτος τέλεσης νέων αδικημάτων, λόγω της οικονομικής του αδυναμίας για την αποκομιδή επαρκούς εισοδήματος βιοπορισμού του. Με λίγα λόγια αυτό που δικάζεται και καταδικάζεται δεν είναι η πράξη της κλοπής καθαυτή, αλλά η ίδια η ανέχεια. Το μήνυμα που στέλνουν είναι σαφές: Είσαι φτωχός, άρα εν δυνάμει εγκληματίας και η θέση σου βρίσκεται στην φυλακή.
Ένα μόλις μήνα μετά από την σύλληψη του Χ. Κορτέση, ο Γάλλος Ιγκ Μουλιέζ ιδιοκτήτης του ομίλου στον οποίο ανήκει και η Leroy Merlin με εκτιμώμενη περιουσία περίπου στα 33 δις. ευρώ κατά την διάρκεια των διακοπών του στο Πόρτο Χέλι εμβολίζει με το ταχύπλοό του, μικρό αλιευτικό σκάφος με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους δύο άτομα και ένα ακόμα να μεταφερθεί στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση. Παρ’ όλο αυτά ο Μουλιέζ με την σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα, αφήνεται ελεύθερος με χρηματική εγγύηση 50.000 ευρώ. Από την μία πλευρά ένας εργάτης οδηγείται στην φυλακή μετά από αφαίρεση αντικειμένων 180 ευρώ, απαραίτητων για την εργασία του και από την άλλη ένας δισεκατομμυριούχος αφαιρεί την ζωή από δύο ανθρώπους και συνεχίζει ελεύθερος την ζωή του με τις ευλογίες της Δικαιοσύνης. «Ο νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Οι μικρές μύγες πιάνονται, ενώ οι μεγάλες σχίζουν το δίχτυ και φεύγουν». (Ανάχαρσις)
Όμως αυτή η ιδιαίτερη μεταχείριση τόσο του Χ. Κορτέση όσο και των άλλων διωκόμενων συντρόφων στην συγκεκριμένη υπόθεση δεν οφείλεται μόνο στην ταξική τους θέση αλλά κυρίως στην κοινωνική και ταξική τους συνείδηση και στην μακροχρόνια όσο και συνεπή πολιτική τους τοποθέτηση και δράση ως αναρχικοί κοινωνικοί αγωνιστές. Η συγκεκριμένη υπόθεση αποκαλύπτει γλαφυρά τόσο το εκδικητικό μένος κράτους και αφεντικών όσο και την πραγματική στόχευση της δίωξης επτά συνολικά ατόμων. Αυτό που επιχειρείται να τιμωρηθεί παραδειγματικά είναι η επιμονή και το πείσμα του αγώνα παρά τις διώξεις, είναι η έμπρακτη αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας, είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων. Αυτές τις αξίες, της ανυποταξίας, του αγώνα, της συντροφικότητας και της αλληλοβοήθειας είναι που τρέμουν και προσπαθούν μανιασμένα να καταπνίξουν το κράτος, τα αφεντικά και οι στυλοβάτες τους: το αστυνομικό και δικαστικό σύμπλεγμα.
ΑΝ ΘΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΦΤΙΑΞΕ ΝΟΜΟΥΣ
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΛΕΦΤΕΣ ΦΤΙΑΞΕ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ
Ο θεσμός της ιδιοκτησίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ταξική εκμετάλλευση και την πολιτική καταπίεση. Είναι το ιερό δισκοπότηρο του κράτους και του καπιταλισμού, το ιερό και απαραβίαστο ”δικαίωμα” μίας προνομιούχας μειοψηφίας να εκμεταλλεύεται ληστρικά τον κοινωνικό πλούτο που ανήκει σε όλους και όλες. Η ιδιοκτησία είναι άλλωστε η αναγκαία συνθήκη για να γεννηθεί η κλοπή ως κοινωνική πρακτική, γιατί αν τα αγαθά τα οποία αποτελούν προϊόν συλλογικής παραγωγής ήταν κοινά δεν θα υπήρχε η αναγκαιότητα κάποιος να μπει στη διαδικασία να τα κλέψει. Την ίδια ώρα και στιγμή που το κράτος ποινικοποιεί την επιλογή κάποιων ανθρώπων να απαλλοτριώσουν αγαθά, το ίδιο συγκροτείται στη βάση της κλοπής: η ύπαρξή του είναι το αποτέλεσμα της κλοπής από την κοινωνία όλων όσων η ίδια παράγει. Κλοπή είναι η νομιμοποίηση του να καρπώνεται ο κρατικο-καπιταλιστικός συρφετός τον μόχθο της τάξης μας θεσμοθετώντας μάλιστα αυτή την εκμετάλλευση και ποινικοποιώντας συνακόλουθα όποιον/α την αμφισβητεί στην πράξη, διεκδικώντας μερίδιο από όσα του/της έχουν κλέψει.
Κράτος και καπιταλισμός καταδικάζουν και ποινικοποιούν ως εγκλήματα τα αποτελέσματα της ίδιας της ύπαρξής τους. Ευθύνονται για την ύπαρξη της φτώχειας και της ανισότητας, προστατεύουν την ιδιοκτησία των ισχυρών και καταδικάζουν όλους όσοι στα πλαίσια αυτά διεκδικούν την ανάκτηση ενός ελάχιστου μέρους των όσων με τη βία και την επιβολή τους έχει στερήσει αυτό το σύστημα αδικίας και ανισότητας, ακόμα και αν αυτά συνιστούν είδη που συνδέονται άμεσα με το βιοπορισμό.
Πρωταρχική ενέργεια που ως αναρχικές/οί αναγνωρίζουμε ως κλοπή, είναι η ίδια η ύπαρξη και η διαιώνιση του κράτους και του καπιταλισμού. Κατ’ εμάς, οι πραγματικοί κλέφτες και ληστές είναι οι κρατιστές και οι καπιταλιστές που διαπράττουν ένα διαρκές έγκλημα εναντίον του συνόλου των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων. Αυτοί που μας επιβάλλουν να ζούμε με όρους εξαθλίωσης απαιτώντας το να μη σηκώσουμε κεφάλι υπό το φόβητρο της καταστολής και της φυλάκισης.
Η επιλογή της απαλλοτρίωσης από κομμάτια της τάξης μας είναι αναγκαία απόρροια ενός συστήματος που στηρίζεται και διαιωνίζει εαυτόν στη βάση της διαρκούς κλοπής εις βάρος μας. Επομένως, παρόλο που θεωρούμε την επιλογή της απαλλοτρίωσης δεδομένο και θεμιτό αποτέλεσμα της ύπαρξης του υφιστάμενου συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης δεν αντικατοπτρίζει εξ ολοκλήρου την τελική μας στόχευση που είναι η καταστροφή του κράτους και του καπιταλισμού και αυτή μπορεί να επέλθει μόνο με συλλογικούς κοινωνικούς όρους και όχι μόνο με ατομικές επιλογές. Στόχος μας λοιπόν είναι η κοινωνική επανάσταση, μία διαδικασία μέσα από την οποία θα απαλλοτριωθεί, θα ανακτηθεί και θα αποδοθεί το σύνολο των κοινωνικών αγαθών που μας έχουν βίαια αποστερηθεί εκεί όπου ανήκουν, δηλαδή σε όλους μας. Από την ανάκτηση των μέσων παραγωγής ως την απαλλοτρίωση της κρατικής και εκκλησιαστικής περιουσίας και από και την οριστική εξάλειψη της ιδιωτικής ιδιοκτησίας, μέχρι την ακρατική, αταξική, ανεξούσια κοινωνία.. την Αναρχία…
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ… ΟΛΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ…
ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ/ΙΣΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΑ LEROY – MERLYN
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ Χ. ΚΟΡΤΕΣΗ
Αναρχική συλλογικότητα Άνω Θρώσκω
