ΠΙΟΤΡ ΚΡΟΠΟΤΚΙΝ
Αναρχισμός1 (από τα ελληνικά α και αρχή, «ενάντια στην εξουσία»). Όρος που δόθηκε σε μία αρχή ή θεωρία ζωής, στην οποία η κοινωνία δημιουργείται και εξελίσσεται χωρίς την ηγεσία κάποιας κυβέρνησης. Η αρμονία σε μία τέτοια κοινωνία δεν επιτυγχάνεται από την υποταγή στο νόμο ή την υπακοή σε οποιαδήποτε εξουσιαστική αρχή αλλά από ελεύθερες συμφωνίες-συνθήκες μεταξύ των διαφόρων ομάδων, εδαφικών ή επαγγελματικών, έτσι ώστε να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις παραγωγής και κατανάλωσης αλλά και όλο το εύρος των αναγκών και προσδοκιών μίας πολιτισμένης οντότητας. Σε μία κοινωνία, που δημιουργείται πάνω στις αρχές αυτές, οι εθελοντικές ενώσεις, οι οποίες στη σύγχρονη εποχή έχουν ήδη αρχίσει να καλύπτουν όλο και πιο μεγάλο εύρος των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, επεκτείνονται ακόμα περισσότερο, έτσι ώστε να περιλαμβάνουν όλες τις λειτουργίες ενός κρατικού μηχανισμού. Αντιπροσωπεύουν ένα διαπλεκόμενο δίκτυο, που συγκροτείται από μία άπειρη ποικιλία ομάδων και ομοσπονδιών κάθε μεγέθους και επιπέδου με τοπικό χαρακτήρα, περιφερειακό, εθνικό, διεθνή, προσωρινό ή μόνιμο, με στόχο να καλυφθούν όλες οι πιθανές λειτουργίες ενός κοινωνικού συνόλου, όπως η παραγωγή, η κατανάλωση και οι ανταλλαγές, οι επικοινωνίες, η υγεία, η παιδεία, η αμοιβαία προστασία, η άμυνα, καθώς και οι συνεχώς αυξανόμενες επιστημονικές, καλλιτεχνικές, φιλολογικές και κοινωνικές ανάγκες μίας ανθρώπινης ύπαρξης.
