ΕΜΜΑ ΓΚΟΛΝΤΜΑΝ
Πρέπει το παιδί να θεωρείται μια ανεξάρτητη προσωπικότητα ή ένα αντικείμενο που διαμορφώνεται σύμφωνα με τις ιδιοτροπίες και τα γούστα των άλλων; Νομίζω ότι αυτή είναι η πιο σημαντική ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί από γονείς και δασκάλους. Το εάν το παιδί θα αναπτυχθεί εσωτερικά, εάν όλα όσα αναζητούν εκφραστική διέξοδο θα αφεθούν να έρθουν στο φως ή θα είναι εταιροκαθοριζόμενο, αυτό εξαρτάται από τη σωστή απάντηση σε αυτό το ζωτικής σημασίας ερώτημα.
1
Ο ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ, το μη κυβερνητικό σοσιαλιστικό σύστημα, έχει μια διπλή καταγωγή: Αποτελεί εξέλιξη των δύο μεγάλων ρευμάτων σκέψης στον οικονομικό και στον πολιτικό τομέα, που χαρακτηρίζουν τον 19ο αιώνα και ιδιαίτερα το δεύτερο μέρος του. Από κοινού με όλους τους σοσιαλιστές, οι αναρχικοί υποστηρίζουν ότι η ατομική ιδιοκτησία της γης, του κεφαλαίου και των μηχανών είναι παρωχημένη, ότι είναι καταδικασμένη να εξαφανιστεί κι ότι όλα τα αναγκαία για την παραγωγή πρέπει να γίνουν, και θα γίνουν, κοινωνική ιδιοκτησία της κοινωνίας και θα τα διαχειρίζονται οι παραγωγοί του πλούτου. Κι από κοινού με τους πιο προχωρημένους εκπρόσωπους του πολιτικού ριζοσπαστισμού, υποστηρίζουν ότι το ιδεώδες της πολιτικής οργάνωσης της κοινωνίας είναι μια κατάσταση πραγμάτων όπου οι λειτουργίες της κυβέρνησης μειώνονται στο ελάχιστο και το άτομο ανακτά στο ακέραιο την ελευθερία της πρωτοβουλίας και δράσης για την ικανοποίηση, διαμέσου ελεύθερων ομάδων κι ομοσπονδιών -που έχουν συγκροτηθεί ελεύθερα- όλης της άπειρης ποικιλίας των αναγκών του ανθρώπινου όντος.
ΕΡΡΙΚΟ ΜΑΛΑΤΕΣΤΑ
Ο αριθμός αυτών που δηλώνουν αναρχικοί σήμερα είναι τόσο μεγάλος, και κάτω από το όνομα αναρχία κρύβονται θεωρίες τόσο διαφορετικές και αντιφατικές, ώστε θα είχαμε πραγματικά άδικο αν τα χάναμε όταν το κοινό που δεν είναι εξοικειωμένο με τις ιδέες μας, που δεν μπορεί να ξεχωρίσει αμέσως τις μεγάλες διαφορές που κρύβονται κάτω από την ίδια τη λέξη, μένει αδιάφορο στην προπαγάνδα μας και μας περιφρονεί.
ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ
Ι
«Μέχρι τώρα πιστεύαμε» γράφει η Montagne1, «ότι οι πολιτικές και οι θρησκευτικές απόψεις ήταν ανεξάρτητες από την ιδιότητα του μέλους της Διεθνούς. Και σε ό,τι μας αφορά, επιμένουμε σε αυτή τη θέση». Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε από πρώτη άποψη ότι ο κύριος Κουλερί2 έχει δίκιο. Μια που στην πραγματικότητα, η Διεθνής, όταν δέχεται ένα νέο μέλος στους κόλπους της, δεν το ρωτάει αν πιστεύει ή όχι στο θεό, αν ανήκει στο τάδε ή το δείνα κόμμα ή, πάλι, αν δεν ανήκει σε κανένα. Το ρωτάει απλά: Είσαι εργαζόμενος ή αν δεν είσαι, επιθυμείς, αισθάνεσαι την ανάγκη να αγκαλιάσεις απόλυτα και με ειλικρίνεια την υπόθεση των εργαζομένων, να ταυτιστείς μαζί τους και να αποκλείσεις την εμπλοκή σου σε κάθε υπόθεση που είναι αντίθετη με τα συμφέροντά τους;
ΕΜΜΑ ΓΚΟΛΝΤΜΑΝ
Τι είναι ο πατριωτισμός; Είναι αγάπη για το μέρος που γεννηθήκαμε, τον τόπο των παιδικών αναμνήσεων και ελπίδων, ονείρων και φιλοδοξιών; Για τον τόπο, όπου με παιδική αφέλεια παρακολουθούσαμε τα φευγαλέα σύννεφα και αναρωτιόμασταν γιατί και εμείς δεν μπορούμε να πετάξουμε έτσι γοργά; Εκεί, όπου μετρούσαμε τα εκατομμύρια λαμπερά αστέρια, τη στιγμή που αυτά διαπερνούσαν τις παιδικές ψυχές μας και τα αισθανόμασταν σαν μάτια που μας κοιτάνε; Ή εκεί, όπου ακούγαμε τη μουσική των πουλιών και ονειρευόμασταν ότι έχουμε φτερά σαν τα δικά τους για να πετάξουμε σε χώρες μακρινές; Για τον τόπο, όπου καθόμασταν στα πόδια της μητέρας, μαγεμένοι από υπέροχα παραμύθια που μιλούσαν για μεγάλους άθλους και κατακτήσεις; Με λίγα λόγια, είναι αγάπη για το σημείο της γης, κάθε ίντσα του οποίου αντιπροσωπεύει αγαπημένες και πολύτιμες αναμνήσεις μιας ευτυχισμένης, χαρούμενης και παιγνιώδους παιδικής ηλικίας;
ΒΟΛΤΑΙΡΙΝ ΝΤΕ ΚΛΑΙΡ
Νύχτα στο κελί της φυλακής! Μία καρέκλα, ένα κρεβάτι, ένας μικρός νιπτήρας, τέσσερις κενοί τοίχοι τρομακτικοί στο ημίφως, ένα στενό παράθυρο χωμένο μέσα στις πέτρες, μία καγκελόφρακτη πόρτα! Πίσω από τα φρικτά σιδερένια της κάγκελα, μέσα στους τέσσερις απαίσιους τοίχους, ένας άνδρας!
ΕΜΜΑ ΓΚΟΛΝΤΜΑΝ
Θ’ αρχίσω με μια παραδοχή: ανεξάρτητα απ’ όλες τις πολιτικές και οικονομικές θεωρίες που ασχολούνται με τις θεμελιώδεις διαφορές μεταξύ των διάφορων ομάδων μέσα στην ανθρώπινη φυλή, ανεξάρτητα από ταξικές και φυλετικές διακρίσεις, ανεξάρτητα απ’ όλες τις τεχνητές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των δικαιωμάτων γυναίκας και άνδρα, θεωρώ ότι υπάρχει ένα σημείο όπου αυτές οι διαφοροποιήσεις μπορούν να συγκλίνουν και να διαμορφώσουν ένα τέλειο σύνολο.
ΚΑΜΙΛΟ ΜΠΕΡΝΕΡΙ
Ο Λένιν στα 1921 όρισε το κράτος της Σοβιετικής Ρωσίας σαν «εργατικό κράτος με μια γραφειοκρατική παραμόρφωση σε μια χώρα που την πλειονότητα την αποτελούν οι αγρότες». Ο ορισμός αυτός θα μπορούσε να τροποποιηθεί σήμερα με τον ακόλουθο τρόπο: το σοβιετικό κράτος είναι ένα γραφειοκρατικό κράτος όπου διαμορφώνονται μια γραφειοκρατική μεσαία μεσαία τάξη και μια εργατική κατώτερη μεσαία τάξη, ενώ εξακολουθεί να επιβιώνει η αγροτική μεσαία μεσαία τάξη.
ΕΡΡΙΚΟ ΜΑΛΑΤΕΣΤΑ
Η επανάσταση βουίζει παντού. Εδώ είναι η έκφραση μιας ιδέας, και εκεί το αποτέλεσμα μιας ανάγκης, συχνότερα είναι το αποτέλεσμα του συνδυασμού των αναγκών και των ιδεών που παράγονται αμοιβαία και ενισχύουν οι μεν τις δε. Στερεώνεται στις αιτίες του κακού ή χτυπάει κοντά, είναι συνειδητή ή ενστικτώδης, είναι ανθρωπιστική ή βάναυση, γενναιόδωρη ή στενά εγωιστική, αλλά αυξάνεται πάντα και επεκτείνεται.
ΕΡΡΙΚΟ ΜΑΛΑΤΕΣΤΑ
Η επιστήμη, αν και όπλο για να κάνει κάποιος καλό ή κακό, αγνοεί την έννοια του καλού και του κακού. Είμαστε λοιπόν αναρχικοί όχι διότι μας το υπαγορεύει η επιστήμη, αλλά διότι θέλουμε να είναι όλοι σε θέση να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα που αυτή προσφέρει.Στην επιστήμη, οι θεωρίες είναι πάντα υποθετικές και αποτελούν μια βολική μέθοδο συνδυασμού και ταξινόμησης γεγονότων και επίσης χρήσιμο εργαλείο έρευνας για την ανακάλυψη και την ερμηνεία νέων γεγονότων.