Συντάκτης: ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ | αναρχική συλλογικότητα

ΒΟΛΙΝ

Διάβαζα απόσπασμα από γράμμα του γενναίου συντρόφου μας Αλφόνσο Πετρίνι¹ που βρίσκεται στην Ε.Σ.Σ.Δ., εκτοπισμένος άγνωστο πού. Ενώ διάβαζα, το βλέμμα μου έπεσε στις ακόλουθες γραμμές: «Μας φυλακίζουν όλους, τον έναν μετά τον άλλον. Οι αληθινοί επαναστάτες δεν έχουν καμία ελευθερία στη Ρωσία. Η ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία του λόγου έχουν εξαλειφθεί και επομένως καμία διαφορά δεν υπάρχει ανάμεσα στον Στάλιν και τον Μουσολίνι».

Πραγματοποιήθηκαναν αναρτήσεις πανό για τον Κώστα Μπ. σε διάφορες περιοχές της πόλης ως ελάχιστη δράση αλληλεγγύης.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΜΠ.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΑΝΩΝΥΜΟΥ

Είμαι ένας απ’ αυτούς που απελευθερώθηκαν απ’ το San Miguel de los Reyes, φρικαλέο κάτεργο που έστησε η μοναρχία για να θάψει ζωντανούς τους άνδρες, που δεν ήταν δειλοί και δεν υποτάχθηκαν ποτέ στους αχρείους νόμους που επέβαλαν οι ισχυροί ενάντια στους καταπιεσμένους. Με οδήγησαν εκεί, όπως και τόσους άλλους, γιατί ξέπλυνα μια ντροπή, γιατί εξεγέρθηκα ενάντια στους εξευτελισμούς, θύμα των οποίων ήταν ένα ολόκληρο χωριό: μ’ άλλα λόγια, γιατί σκότωσα έναν «κάσικο» *.

ΚΑΜΙΛΟ ΜΠΕΡΝΕΡΙ

Η δικτατορία του προλεταριάτου είναι μια σύλληψη του Μαρξ. Σύμφωνα με τον Λένιν, «μαρξιστής είναι μόνον εκείνος που, αφού αναγνωρίσει την πάλη των τάξεων, αναγνωρίζει, και τη δικτατορία του προλετα­ριάτου». Ο Λένιν είχε δίκιο: η δικτατορία του προλετα­ριάτου είναι, πράγματι, για τον Μαρξ, η κατάληψη του κρατικού μηχανισμού από το προλεταριάτο το οποίο, οργανωμένο σαν πολιτικά άρχουσα τάξη, φτάνει, διαμέσου του κρατικού σοσιαλισμού στην κατάργηση όλων των τάξεων.

ΕΜΜΑ ΓΚΟΛΝΤΜΑΝ

Πρέπει το παιδί να θεωρείται μια ανεξάρτητη προσωπικότητα ή ένα αντικείμενο που διαμορφώνεται σύμφωνα με τις ιδιοτροπίες και τα γούστα των άλλων; Νομίζω ότι αυτή είναι η πιο σημαντική ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί από γονείς και δασκάλους. Το εάν το παιδί θα αναπτυχθεί εσωτερικά, εάν όλα όσα αναζητούν εκφραστική διέξοδο θα αφεθούν να έρθουν στο φως ή θα είναι εταιροκαθοριζόμενο, αυτό εξαρτάται από τη σωστή απάντηση σε αυτό το ζωτικής σημασίας ερώτημα.

Λουϊ Αντρέ Έντο (Luis Andres Edo, Caspe, 7 Νοεμβρίου 1925 – Βαρκελώνη, 14 Φεβρουαρίου 2009).

Ισπανός ιστορικός και αναρχικός αγωνιστής, συγγραφέας της ιστορίας της αναρχοσυνδικαλιστικής οργάνωσης «Εθνική Συνομοσπονδία Εργασίας» («Confederacion Nacional del Trabajo», CNT).

Μικροφωνική : Σάββατο 24/6, Τσιμισκή με Γούναρη  στις 12.00
Πορεία : Πέμπτη 29/6, Καμάρα στις 19.00