Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συντρόφους του Ε.Α. Π. Ρούπα & Ν. Μαζιώτη

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ

ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ

Οι σύντροφοι Πόλα Ρούπα και Νίκος Μαζιώτης έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την συμμετοχή στην ένοπλη αναρχική οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας και έχουν καταδικαστεί αμφότεροι, σε 20χρόνια κάθειρξη. Σύμφωνα με τους ίδιους τους νόμους της αστικής δικαιοσύνης η οποία τους καταδίκασε, θα έπρεπε αυτή την στιγμή και οι δύο να έχουν αποφυλακιστεί καθώς έχουν συμπληρώσει το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την υφ’ όρων απόλυσή τους.

Πιο συγκεκριμένα ο Ν. Μαζιώτης, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του (11 χρόνια «κλειστής» φυλακής και 14 χρόνια μικτά) θα έπρεπε να έχει αποφυλακιστεί από τον Ιανουάριο του 2022. Παρόλα αυτά, το συμβούλιο της φυλακής έχει απορρίψει 4 φορές το αίτημά του για υφ’ όρων αποφυλάκιση κρατώντας τον ακόμα δέσμιο. Παράλληλα, η Π. Ρούπα έχοντας εκτίσει 8,5 χρόνια φυλάκισης (13,5 χρόνια μικτά), έως το καλοκαίρι του 2023 αιτήθηκε την υφ’ όρων αποφυλάκισή της όπως δικαιούταν σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους, αίτημα που τελικά εγκρίθηκε στις 17/11/23. Αυτό όμως, όπως αποδείχθηκε, δεν μπορούσε να γίνει ανεκτό από συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας. Έτσι, λίγες ημέρες μετά την αποφυλάκιση της συντρόφισσας, ο αντιεισαγγελέας εφετών Εύβοιας άσκησε έφεση στην απόφαση υφ’ όρων απόλυσης, με εμφανή στόχευση τον επανεγκλεισμό της. Το πρόσχημα για αυτή την μεθόδευση ήταν η μη κλήτευση για αυτοπρόσωπη παρουσία της στο συμβούλιο όταν αυτό εξέταζε την αίτησή της (μια διαδικασία που εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες, όταν υπάρχει θετική γνωμοδότηση από τον εισαγγελέα της φυλακής για μια αποφυλάκιση και με την οποία έχουν αποφυλακιστεί χιλιάδες κρατούμενες). Την Τετάρτη 10/1, στα δικαστήρια Χαλκίδας θα αποφασιστεί η οριστικοποίηση της αποφυλάκισής της ή ο επανεγκλεισμός της.

Τόσο η μεταχείριση του Ν. Μαζιώτη όσο και αυτή της Π. Ρούπα καταδεικνύουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την εκδικητική στάση των κρατούντων απέναντι στους δύο συντρόφους. Και ο λόγος για αυτό δεν είναι μόνο οι ενέργειες του Ε.Α. εναντίον κρατικών και καπιταλιστικών στόχων (γραφείο του Δ.Ν.Τ. στην Ελλάδα, Τράπεζα της Ελλάδος, Citybank, υπουργεία Εργασίας, Οικονομίας κ.α.) , ενέργειες που στόχευσαν την πολιτική και οικονομική ελίτ, δεν είναι μόνο ο αδιάκοπος όλα αυτά τα χρόνια προταγματικός πολιτικός λόγος για την αναγκαιότητα της κοινωνικής επανάστασης και απελευθέρωσης ακόμα και μέσα στα δικαστήρια και τις φυλακές αλλά -ίσως το κυριότερο- ότι παραμένουν ακόμα συνεπείς και ακέραιοι ως προς τον αναρχικό λόγο και δράση τους. Το γεγονός ότι δεν συνθηκολόγησαν, δεν δήλωσαν μετάνοια, δεν πρόδωσαν τις αξίες και τα πιστεύω τους. Αυτό ακριβώς δηλαδή, που τώρα το κράτος τους ζητάει ως προϋπόθεση για την ελευθερία τους.

Αν οι κρατιστές και τα φερέφωνά τους θεωρούν ότι οι σύντροφοί μας είναι μόνοι, πλανώνται οικτρά. Οι σύντροφοι του Επαναστατικού Αγώνα αγωνίστηκαν με τίμημα την ελευθερία τους για να μπορέσει να γίνει πράξη η προοπτική της κοινωνικής επανάστασης ως αναγκαία προϋπόθεση για την κοινωνική απελευθέρωση. Για την δημιουργία μιας απελευθερωμένης κοινωνίας από τα δεσμά του κράτους και του κεφαλαίου. Για την δημιουργία της ακρατικής και αταξικής κοινωνίας. Όλοι/ες εμείς οι καταπιεσμένοι/ες, οι εκμεταλλευόμενες/οι, όλοι/ες όσοι/ες βιώνουμε καθημερινά τη βία και τον θάνατο ως αποτελέσματα της ύπαρξης και διαιώνισης κράτους και κεφαλαίου -ενάντια στα οποία αγωνίστηκαν οι σύντροφοι και φυλακίστηκαν γι’ αυτό- στεκόμαστε απαρέγκλιτα στο πλευρό τους μέχρι την άμεση και αμετάκλητη απελευθέρωσή τους.

ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ Π. ΡΟΥΠΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ Ν. ΜΑΖΙΩΤΗ