του Ελιζέ Ρεκλύ
Κλαράνς, Βω
26 Σεπτεμβρίου 1885
Σύντροφοι:
Ζητάτε από έναν άνθρωπο καλής θέλησης, ο οποίος δεν είναι ούτε ψηφοφόρος ούτε υποψήφιος, να σας πει ποιες είναι οι ιδέες του σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος.
Ο χρόνος που μου δώσατε είναι πολύ σύντομος, αλλά καθώς έχω πολύ σαφείς πεποιθήσεις σχετικά με το θέμα της εκλογικής ψήφου, αυτό που έχω να πω μπορεί να διατυπωθεί με λίγα λόγια.
Το να ψηφίζεις σημαίνει να παραιτείσαι– το να διορίζεις έναν ή περισσότερους αφέντες για μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα σημαίνει να παραιτείσαι από την κυριαρχία σου. Είτε γίνει απόλυτος μονάρχης, είτε συνταγματικός άρχοντας, είτε απλώς ένας αντιπρόσωπος με μικρό μερίδιο εξουσιών, ο υποψήφιος που θα ορίσετε για τον θρόνο ή την καρέκλα θα είναι ο ανώτερός σας. Διορίζετε ανθρώπους που είναι υπεράνω του νόμου, αφού είναι υπεύθυνοι για τη σύνταξή του και η αποστολή τους είναι να σας κάνουν να τον υπακούσετε.
Το να ψηφίζεις σημαίνει να ξεγελιέσαι– σημαίνει να πιστεύεις ότι άνθρωποι σαν εσένα θα αποκτήσουν ξαφνικά, με το χτύπημα ενός κουδουνιού, την αρετή να γνωρίζουν και να κατανοούν τα πάντα. Δεδομένου ότι οι αντιπρόσωποί σας πρέπει να νομοθετούν για τα πάντα, από τα σπίρτα μέχρι τα πολεμικά πλοία, από το ξεχορτάριασμα των δέντρων μέχρι την εξόντωση των ερυθρόδερμων ή των μαύρων, νομίζετε ότι η νοημοσύνη τους αυξάνεται ανάλογα με την απεραντοσύνη του έργου τους. Η ιστορία μάς διδάσκει ότι ισχύει το αντίθετο. Η εξουσία πάντα τρελαίνει, και η ρητορεία αποβλακώνει. Στις άρχουσες συνελεύσεις επικρατεί αναπόφευκτα η μετριότητα.
Η ψήφος συνεπάγεται την προδοσία- Χωρίς αμφιβολία, οι ψηφοφόροι πιστεύουν στην ειλικρίνεια εκείνων στους οποίους δίνουν την ψήφο τους – και ίσως έχουν δίκιο την πρώτη ημέρα, όταν οι υποψήφιοι βρίσκονται ακόμη στη φλόγα του πρώτου έρωτα. Αλλά κάθε μέρα έχει το αύριο της. Μόλις αλλάξει το περιβάλλον, ο άνθρωπος αλλάζει μαζί του. Σήμερα, ο υποψήφιος υποκλίνεται μπροστά σας, και ίσως πολύ χαμηλά- αύριο, θα ξανασηκωθεί, και ίσως να βρεθεί πολύ ψηλά. Εκείνος ο ίδιος που σας ικέτευε για ψήφους, αυτός αύριο θα σας δίνει εντολές. Μπορεί ο εργάτης που έγινε επιστάτης να παραμείνει αυτό που ήταν πριν κερδίσει την εύνοια του αφεντικού; Δεν μαθαίνει ο φλογερός δημοκράτης να σκύβει την πλάτη του όταν ο τραπεζίτης καταδέχεται να τον καλέσει στο γραφείο του, όταν οι υπηρέτες των βασιλιάδων του κάνουν την τιμή να τον υποδεχτούν στους προθάλαμους; Η ατμόσφαιρα αυτών των νομοθετικών σωμάτων είναι ανθυγιεινή για την αναπνοή- στέλνετε τους αντιπροσώπους σας σε ένα περιβάλλον διαφθοράς- μην εκπλαγείτε αν βγουν διεφθαρμένοι.
Γι’ αυτό μην παραιτείστε, μην παραδίδετε το πεπρωμένο σας σε ανθρώπους που είναι βέβαιο ότι θα είναι ανίκανοι και σε μελλοντικούς προδότες. Μην ψηφίζετε! Αντί να εμπιστεύεστε τα συμφέροντά σας σε άλλους, υπερασπιστείτε τα εσείς οι ίδιοι- αντί να προσλαμβάνετε συνηγόρους για να σας προτείνουν μια μελλοντική πορεία δράσης, δράστε! Δεν υπάρχει έλλειψη ευκαιριών για τους ανθρώπους καλής θέλησης. Το να μεταβιβάζεις την ευθύνη για τη συμπεριφορά σου σε άλλους αποτελεί έλλειψη γενναιότητας.
Τους θερμότερους χαιρετισμούς μου σε εσάς, σύντροφοι.
Ελιζέ Ρεκλύ
https://fr.theanarchistlibrary.org/library/reclus-elisee-voter-c-est-abdiquer