48 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου θυμόμαστε και τιμούμε όσους και όσες αγωνίστηκαν και πέθαναν πολεμώντας την Χούντα. Ανάμεσα σε όλους αυτούς που αξίζουν σε κάθε περίπτωση το σεβασμό μας υπήρχαν και κάποιοι λίγοι αγωνιστές οι οποίοι δεν πάλευαν απλώς για την αποκατάσταση μιας αστικής δημοκρατίας ή για να αντικατασταθούν οι ξένοι δυνάστες από ντόπιους αλλά για την επαναστατική κατάργηση του κράτους και των τάξεων, για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά της εξουσίας.
48 χρόνια μετά συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι οι αγώνες και οι θυσίες όλων αυτών που λοιδορήθηκαν ως προβοκάτορες από τους πάσης φύσεως και χρώματος εξουσιολάγνους, να δικαιωθούν. 48 χρόνια μετά, το σύνθημά μας παραμένει απαράλλακτο με εκείνο των συντρόφων μας στα κάγκελα του κατειλημμένου Πολυτεχνείου:
ΚΑΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ
ΕΙΤΕ ΜΕ ΧΟΥΝΤΑ ΕΙΤΕ ΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,
ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ & ΕΞΟΥΣΙΑ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ