Στις 6/11 ο Γεώργιος Ψαρράς, εργάτης της ΛΑΡΚΟ, έχασε τη ζωή του μετά από έκρηξη στο μεταλλευτικό εργοστάσιο της εταιρίας στη Λάρυμνα Φθιώτιδας.
Ο θάνατος αυτός δεν είναι ούτε τυχαίος, ούτε μεμονωμένος. Είναι ο 6ος στη σειρά από το 2009 με τους δύο τελευταίους σε μόλις ένα δίμηνο. Οι θάνατοι αυτοί αποτελούν αναπόφευκτη πτυχή της μισθωτής σκλαβιάς, της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός, τα “εργατικά ατυχήματα”, η εντατικοποίηση της εργασίας και η εξουθένωση σώματος και πνεύματος θα αποτελούν την ωμή καθημερινότητα για το σύνολο των από τα κάτω.
Μέχρι την μέρα που όλοι/ες θα συναποφασίζουμε τους όρους της παραγωγής και κατανάλωσης, να ξαναπιάσουμε το νήμα των αδιαμεσολάβητων και αντιθεσμικών κοινωνικών/ταξικών αγώνων ως τη μόνη πραγματική αυτοάμυνα των εκμεταλλευόμενων ενάντια στην επέλαση κράτους και αφεντικών.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ