Οι φτωχοί και καταπιεσμένοι αυτού του κόσμου βιώνουμε καθημερινά τα χίλια πρόσωπα της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης που επιβάλει η καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η κτηνωδία του σύγχρονου ολοκληρωτισμού αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών -τροφής και στέγασης-, στην επισφαλή, ανασφάλιστη και κακοπληρωμένη εργασία, στους δείκτες ανεργίας, στην καταλήστευση των ήδη πενιχρών εισοδημάτων μέσω της υπερφορολόγησης, στη μείωση μισθών και συντάξεων, στη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας και των κοινωνικών ταμείων, στην αδυναμία πρόσβασης ακόμα και σε πρωτοβάθμια περίθαλψη, στην περιστολή κοινωνικών κεκτημένων δεκαετιών (κατάργηση κυριακάτικης αργίας, 8ώρου κλπ). Ολοένα κι ευρύτερα κοινωνικά στρώματα καταδικάζονται σε συνθήκες αναξιοπρέπειας. Η ίδια η ζωή ευτελίζεται και υποτιμάται, τα στατιστικά των αυτοκτονιών χάνονται κάπου ανάμεσα στα ψεύτικα νούμερα μιας υποτιθέμενης και προσδοκώμενης ανάπτυξης. Μίας ανάπτυξης -πράσινης ή μη- με καπιταλιστικούς όρους που μεταφράζεται στην πράξη σε ξεπούλημα του φυσικού και ορυκτού πλούτου (δάση, αιγιαλοί κ.α.), των δημόσιων κοινωνικών αγαθών (νερό, ενέργεια, παιδεία κ.α.) και που αυξάνει τα κέρδη των καπιταλ(η)στών και την εξαθλίωση των φτωχών.
Η κυβέρνηση από τη μία εφαρμόζει απαρέγκλιτα το σχέδιο της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής επιβολής, μέσω της εξάντλησης της κρατικής βίας και καταστολής με χαρακτηριστικά παραδείγματα την απαγόρευση και άγρια καταστολή διαδηλώσεων, απεργιών και την ίδρυση φυλακών τύπου Γ΄ (υψίστης ασφαλείας). Τα κοινωνικά κινήματα και μεγάλο μέρος της πληττόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, αφετέρου, ενσωματώνονται άνευ όρων στην εύκολη και κάλπικη “λύση” της αναμονής του μεσσία. Είτε αυτός λέγεται ΣΥ.ΡΙΖ.Α., εμφανιζόμενος ως αριστερή εναλλακτική και υποσχόμενος την επιστροφή σε καταστάσεις προ κρίσης. Είτε αυτός είναι η νεοναζιστική, φασιστική Χρυσή Αυγή η οποία υιοθετώντας ρητορική μισαλλοδοξίας, υπόσχεται να “ξεβρωμίσει” τον τόπο από φτωχούς -μετανάστες και ντόπιους- κυνηγημένους, αγωνιζόμενους, από τους “διαφορετικούς”, από όλους όσους δεν ταιριάζουν στο πρότυπο της “Άριας Φυλής” (ομοφυλόφυλοι, τρανς, Ρομά, Α.Μ.Ε.Α. και άλλες περιθωριοποιημένες ομάδες), δολοφονώντας και χρησιμοποιώντας ωμή βία· κάνοντας έτσι τη βρώμικη δουλειά κεφαλαίου και κράτους.
Η δε Γ.Σ.Ε.Ε. και οι υπόλοιπες “εργατικές” οργανώσεις, μη έχοντας πλέον την παραμικρή σχέση με την ταξική σύνθεση και τις ανάγκες των φτωχών και καταπιεσμένων, επιδίδονται απροκάλυπτα στον εξωραϊσμό των voucher και των 5μηνων εργασιακών συμβάσεων χωρίς δικαιώματα, καθώς επιδιώκουν να πείσουν ότι αυτές οι “δυναμικές” κυβερνητικές επιλογές θα ανοίξουν το δρόμο για την καταπολέμηση της ανεργίας! Παράλληλα, Π.Α.ΜΕ. και Κ.Κ.Ε. αδυνατώντας να οργανώσουν κάποια δυναμική αντίσταση στα σχέδια κράτους – κεφαλαίου, περιορίζονται στην κατασυκοφάντηση δίκαιων και ακηδεμόνευτων αγώνων όπως αυτού των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ..
Το Αναρχικό Κίνημα ιστορικά βρισκόταν και βρίσκεται στο πλευρό των καταπιεσμένων, ενάντια σε κάθε μορφή αδικίας κι εκμετάλλευσης, ενάντια στις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς που τις αναπαράγουν. Μόνη λύση για τους καταπιεσμένους είναι οι ακηδεμόνευτοι, ταξικοί και κοινωνικοί αγώνες μακριά από εκλογικές και κοινοβουλευτικές αυταπάτες -δεξιές ή αριστερές- ενάντια στη μοιρολατρία, την ανάθεση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό με γνώμονα την αυτοοργάνωση, την αυτοδιαχείριση της παραγωγής, τις οριζόντιες δομές, στο δρόμο για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση, για την κοινωνική και ατομική απελευθέρωση…
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ & ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης ~ Αναρχική συλλογικότητα Άνω Θρώσκω